سید نعمت الله میرفلاح نصیری در رای زنی با مهر با تشریح گونه های بیکاری از جمله اشتغال ناقص , اشتغال ناقص وقتی و اشتغال ناکافی بیان کرد : نکتهای که مغفول باقیمانده و اکثر وقت ها به آن دقت نمیشود , این است که بر پایه ی تعریف اشتغال , بدون شغل به شخصی گفته میگردد که در هفته مبداء مورد آمار چه بسا یک ساعت نیز نتوانسته کاری انجام دهد . این جور بیکاری بدترین شرایط بیکاری است .
بر این پایه با اعتنا به اینکه آمار شاغل ها و بیکاران میهن ما هم مبنی بر همین تعریف جهانی , مورد سنجش و پایش قرار میگیرد , می توان اعلامکرد که بیکاران ما هم بخشی از بدترین گونه های بیکاران میباشند به دلیل آنکه چه بسا یکساعت در هفته نتوانسته اند درگیر بکار باشند .
میرفلاح نصیری بابیان این که نرخ بیکاری به تنهایی شاخص خیر برای تجزیه و بررسی ها و آنچه در بازار عمل میگذرد , نیست و نمیتواند بیان کنده تمام واقعیتهای بازار فعالیت باشد بیان کرد : برخی از کارشناسان نرخ بیکاری را شاخص ضعیفی برای دستیابی به آشنایی توانمند از بازار عمل می دانند . درحال حاضر می بایست رویت کرد در صورت درست بودن چنین دیدگاهی , چه شاخصهایی شایسته ترین سنجه برای بازار فعالیت است . براین اساس به لحاظ می رسد سنجههایی نظیر تعداد ریزش اشتغال , فرصتهای شغلی نو , آمار ترک شغلها , آمار اشتغال ناقص و اشتغال تازه , از شایسته ترین سنجههای بازار عمل میباشند .
مدیریت راس آمار و داده ها راهبردی وزارت تعاون , عمل و رفاه اجتماعی خاطر نشان کرد : در شانزدهمین کنفرانس بینالمللی آمارشناسان فعالیت در سال ۱۹۹۸ , قطعنامه مربوط به اندازهگیری «اشتغال ناقص» و «وضعیت اشتغال ناکافی» ثبت شد و دستورالعملهایی هم در رابطه با گونه های «اشتغال ناقص» ارائه شد .
نصیری خاطر نشان نمود : مطابق تصمیمات آمار شناسان فعالیت اداره بینالمللی کار , موقعیت غیر مناسب فعالیت توصیفگر آن است که در دفتر کار از تواناییهای این گونه اشخاص کاسته میشود .
او با اشاره به ویژگیهای اشخاص دارنده اشتغال ناقص اعلامکرد : گروهی از اشخاص مشغول به کار , به طور پاره وقت شغل دارند